büyük hayaller kurarsan, büyük hayal kırıklığı yaşarsın ne doğru bir laftır.. güvenin paramparça olduğu andır o an. önce bir suçlu arar insan. bu mutsuzluğun bir müsebbibi olmalı dedirtir. nefret etmek içinizdeki ateşi azaltabilirmiş gibi gelir. nefret edersiniz bunu size yaşatanlardan içten içe. zamanla bu nefret küskünlüğe dönüşür. küsersin hakeden haketmeyen herkese/herşeye.. bu durum aslında içten içe kendini onarma, yaraları sarma sürecidir. çünkü sadece "zaman" insanın içinde açılan yaraların ilacıdır..
hiç iyi yanı yok mudur diye düşünürsekte vardır elbet. büyütür insanı bir anlamda da, yaşanan her hayal kırıklığı hayal kurmamayı öğretir.
