katıldığım tepit. işin aslı bilgisayar çıktı, çocuklar bozuldu olması lazım. sadece su tabancası değil, topaç vardı, çelik çomak vardı, bilye vardı sigara kağıdından tutun gazoz kapağına kadar. ama şimdi çocuk evden dışarı çıkmıyor ki bilgisayarın başında ömür çürütüyor, anne baba da bu durumdan memnun zaten çocuk gözünün önünde ya ona da kolay geliyor. oysa benim annemin ömrü beni sokaklardan toplamakla geçti, ha kötümü oldu ? tabikide iyi oldu. şunu unutmamak lazım hayat sokaklarda, sokakta büyüyen çocuk hayattan zevk alır ve özgüveni yüksek olur.
bir çocuk hayatı bilgisayardan ve tv den öğrenemez, camların ardından hayat öğrenilmez çünkü. hayat pratikten ibarettir, teorik sadece sınavlarda işe yarar. henüz bekarım ama evlenince çocuğumun gelişimi için evimdeki bilgisayarda internet olmayacak. çocuğum benimle beraber sokaklarda zaman geçirecek, sanal oyunlarda kılıçla adam öldürüp psikolojisini bozmayacak. gerçek hayatta dizini kanatıp aslında birini de, kendini de yaralamanın o kadar basit olmadığını görecek.
ve bu bilgisayarlar çıktığından beri çocuklar babalarına- annelerine benzemez oldular, hepsi birer hayal kahramanı. hadi yetiştirebilirseniz yetiştirin bakayım sağlıklı nesiller.
