dertler ve sıkıntılarla dolu kurallar karmaşasını erteleyerek, kendini akışına bırakıp, yaşamın kontrol vanasını eksi yönde çevirip,basıncı azaltmak. kolayca iki'ye ayrılabiliyor düşüncedeki herşey; hiç tereddüt etmeden, yumuşak ağızlı bir yalnızlığı tam ortasından bölüyormuşçasına! neden 'iki taraf, iki parça,iki yön' vardır ki hep? birşey anlatırken etrafa böyle soru saçmaktan da nefret ederim gerçi... herhangi bir yanıt veremiyorsan susacaksın, yoksa hiç cambazlık etmeyeceksin. bu tür soruların varlığını şöyle bir iddiayla lekeleyebiliriz belki; 'varlık ile yokluk' bir zamanlar aynı şeydi! sonra cart diye ortadan ikiye ayrıldılar , niyeyse; ve iki'ye ayrılma modası başgösterdi; ölüm-doğum, iyi-kötü, nefret-sevgi *... yani bi' zamanlar sadece 'tek bir şey' vardı...**
