gözlerimi sildim önce,sonra kitaplarımın ve umutlarımın tozunu...Ve bir derin ana uykusundan uyanır gibi sarsılarak uyandım;saatler koşmuş,yerinde değil hiçbir şey...Vurgun çekilmiş köşesine;istanbul'uma rica ettim yüküme katlanması için...Zaman daha 'can' yağmurlara gebe iken,hayata asılma vaktidir.Yenilmezinden.
