son zamanlarda izlediğim en iyi film. aslında en iyi değil, en vurucu. hırpalayan, deşen, sersemleten, salak bi yanı var bu filmin.
filmi anlatan cümleler kurmayı sevmiyorum, yapmayacağım da.
illa bir şey diyeceksem, ben demeyeyim de karl marx desin. çünkü marx'ın bu hasta olduğum cümleleri, filme cuk oturuyor.
"...karşılığında sevgi uyandırmadan seviyorsanız,
yani sevgi olarak sevginiz karşılıklı sevgi yaratmıyorsa,
seven bir kişi olarak
dışavurumunuzla kendinizi
sevilen bir kişi yapamıyorsanız
sevginiz güçsüzdür, bir talihsizliktir..."
