tanrım! Rabbim!
bizim her nidamızda sen de kulum diye cevap veriyorsun ya.. hep an adını anmak istiyorum bu yüzden. seni anmak, hep seninle olup, senden geldiğimi, dönüşümün sana olacağını bilerek, seni anmak..
senin rahmetine, senin merhametine hayranım. ne kadar yanlış yapsak da, günah işlesek de sen hep rızık veriyorsun, hep yardım ediyorsun.. belki gün boyu adını anmıyoruz ama sıkıştığımız an rabbim dediğimizde hep yanımızda oluyorsun. nankörlük etsek de gene de bizi koruyorsun. hemen cezalandırmıyor, belki kulum döner, vazgeçer, tövbe eder diye mühlet veriyorsun.
rabbim bana seni anma fırsatı verdiğin için, alnımı secdeyle buluşturduğun için, yediğim içtiğim her şey için, hatta şu an yazabildiğim için, gören gözler, işiten kulaklar verdiğin için, bugün dolmuşa yetiştiğim bu sayede treni kaçırmadığım için, yanımdaki insanların o kadar gürültüsüne rağmen uyuyabildiğim için, masamdaki pembe menekşem için, sağsalim evime ulaşabildiğim için, ailem sağ olduğu için ve böyle bir aileye sahip olduğum için, her şeye rağmen hala umudum olduğu için sana şükürler olsun.
sen beni bırakmadıktan sonra tüm dünya bıraksa ne olur.. sen yanımda olduktan sonra her sıkıntı güzellik olur. senden gelen her şey hoştur. kahrın da hoştur lütfun da hoştur. sen iki dünyada da bırakma beni.. sana inanmayanların asla yaşayamayacağı huzuru ve mutluluğu yaşattığın için binlerce şükürler olsun. sana inanmayanların asla umamayacağı şeyleri umma fırsatı verdiğin için de şükürler olsun.
yalnız senin için eğildi bu baş. ve ömrümün sonuna kadar da böyle olacak inşallah.
gerçekten seni çok seviyorum rabbim. sen de beni sev, benden razı ol inşallah.
