Ve bunu ancak ozlediginizde anlarsiniz. Kaybiniz artik geri cevrilemez ve ozleminiz icinize saplanip kalir. Hic aciniz dinmeyecek sanirsiniz. Sonra bir gun icinizde ne ozlem kalmistir, ne ask, ne sevgi, ne de nefret. Duygusuzlasirsiniz. " insanlari anlayamiyorum, nasil bu kadar duygusuz oluyorlar?" gibi cumleler kurarken,artik o anlayamadiginiz insanlardan biri olursunuz. Ve anlarsiniz. Kimse duygusuz degildir. Sadece duygularini inciten, onlari yasama kusturen bir sey gelmistir illa ki baslarina!
