Bir bölüm dinamikken bir bölüm betimleme şeklinde ilerleyen roman. bu biraz sıkıcı olabiliyor. sıkıcıklıktan ziyade sanki bir kusur gibi. Tabii bunu söylemek pek benim benim haddim değil. Bunun yanında anne bir ara 10 sent borç alıyor o yiyecek satılan yerdeki çalışandan. Hatta çalışan kendi cebinden kasaya koyuyor da daha sonra bundan bahsedilmemiş hani ödedi mi ne yaptı yoksa ben kaçırdım mı acaba? sonu pek bi değişik ama o esrarlı gülüş, rosa of sharon'ın yaptığı... hem okumalı hem okumamalı sanki, bilemedim.
