öğrencilik yıllarınızda yurtta değilde evde kalıyorsanız, ayda bir ailenizin baskın gibi en olmaz zamanda ziyarete gelmesi. üstelik annenizin ben 1-2 hafta kalayım, bu evin hali ney böyle, ahır gibi kokuyor (içki-sigara olan yerde gülsulu cami kokusu olacak değil ya) söylemleri arasında manitaları alıp gelen arkadaşınızı kapıda karşılamak ve okuldan arkadaşlar ders çalışmaya gelmişler yalanını söylemek ve onları kapıdan geri postalamak.
ah anne yaaa. en olmaz zamanda damlardın. zavallı rahmetli babam beni bir tek sen anlardın. benim yüzümden sende fırçadan ''babasının oğlu serseri olacak bu, kime çektiğine dikkat et oğlum'' diye nasibini alırdın.
