kişilere aşık olmaktan çok onların bilgisine aşık oluyorum. evet evet gerçekten böyle.
mesela hoşlandığım ilk kız* bizim mahallenin oralarda oturuyordu. çok uzak değildi camdan cama bile görebiliyordum o kadar yakın yani evler. neyse o zamanlar sokakta top falan oynuyoruz, kaleciyim tabi* gol olduğu zaman top cadde gibi bir yere kaçıyordu, ben de almak için gidiyordum. onu gördüm üzerinde okul üniforması vardı ama okul vakti biteli çok olmuş tabi.*. neyse ben bunu farklı günlerde de yine okul üniformasıyla görünce acayip oldum ya. 'vay be ne kadar çalışkandır bu şimdi' diye diye kafamda büyüttüm bir baktım ki aşık olmuşum.
son aşık olduğum kişi ise* otobüs durağında ilgimi çekmişti. oks dönemi büyük talihsizlikler sonucu düz liseye gittiğim için böyle adam akıllı dersle alakalı parmakla gösterilecek kadar kişi var tabi. neyse yine bir okul çıkışı otobüs durağında beklerken baktım birisi kitap okuyor. platon falan ama böyle gülten dayıoğlu tarzı çocuk kitabı da değil, neyse dedim. sonra üç dört defa daha o şekilde gördükten sonra onu da yine aynı şekilde kafamda büyütüp ona da aşık olmuştum.
bilmiyorum saplantı mıdır artık yoksa tamamen benim psikopatlığımdan mıdır nedir ama bu işte.
