flütle birlikte inanılmaz haşmetli başlar bu şarkı. ortalarına doğru utangaç bir klavye sesi duyarsınız. ardından " herşeyi parçalamak istiyorum! " dercesine davulun bile ayrı hüzün kattığı bölüm gelir. bir süre devam eder ve birden ses kesilir. derin bir ohh çekersiniz bitti diye. fakat o da ne ? işkence devam etmektedir.. bu sefer daha hastalıklı daha bi yerle bir eder. şarkını her saniyesinde şiddet artar sanki. atılan soloların kemanlarla uyumu; her biri aşkı ve hüznü anlatır. ve ardından yorgunluk hissi gelir. kasvetli bir hava çöker. buz gibi başlar piyano sesleri. artık işkence bitmiştir. üzerinizdeki yaralar soğur. üşürsünüz.. gözlerinizden yastığınza damlayanları şarkı boyunca fark edememişsinizdir bile. ve şarkı beklenenin aksine çok masum ve tatlı bir piyano sesiyle biter "son bir kez güler misin benim için ?" der gibi ..
