söz değil de neyse.. arada sırada okuyorum. bilmiyorum. sanırım özlediğim için..
--spoiler--
bu mesajı atsam mı atmasam mı bilemedim ama şu saatte sana mesaj atmak istemem, sorumun cevabımı verdi. galiba ben kafamda bazı şeyleri çok büyütüyorum ve büyüttüğüm şeyler realite ile uyuşmuyor. eminim ki bu mesajı gönderdikten sonra keşke göndermeseydim diyeceğim.
bazen hani bir insanla buluşmak istersin ama buluşamazsın ve içten içe her zaman ya şöyle olsaydı dersin işte benim seninle durumum böyle. "özleme" lafları hep sadece laf olarak kalıyor. sonuçta benim elimde kalan sadece kafa karışıklığı.
eskiden benim keşkelerim "bunu yapmam lazımdı." diye olmazdı. ne zaman seninle tanıştım benim keşkelerim değişti. bu kötü mü oldu iyi mi oldu bilmiyorum bunu zaman gösterecek, sadece zaman. ama benim artık zaman kavramına karşı güvenim kalmadı. zaman benim için kayıplar hanesindeki bir rijite dönüşmeye başladı.
şu anda belki bu çocuk ne diyecek diye merak ediyorsundur ya da ne saçmalıyor bu salak diye düşünüyorsun. ben de bilmiyorum nereye varacağım. galiba beynim çok doldu ve kafamdaki düşüncelerin bazılarından kurtulmak istedim.
şu andan daha kötü bir şekilde saçmalayamam herhalde. aslında demek istediğimi sadece bir cümle ile özetleyebilirim. " seninle konuşmasam bile seninle konuşabilme olanağımın olması beni mutlu etmeye yetiyor."
--spoiler--
