kendime hiç yazmamıştım ama madem başlığım açılmış yazayım iki satır.
sen, elindeki her şeyi bir çırpıda sıfıra indirebilecek kadar salaksın. gözünün karalığı salaklığının yanında cehaleti de yüreğinde taşıyor olmandan geliyor. kendin de dahil hiç bir şeye değer veremiyorsun. bırakmışlık havası var üzerinde. neyi bıraktığını bilmeyenlerin üzerindeki salakça bir bırakmışlık... değerli olsun bir şey de gözünde, kendinden başla mesela değer vermeye. kendine değer vermeyen başkalarına hiç değer vermezmiş çünkü.
ha unutmadan salaklığın geçici değil bütün bedenine yayılmış durumda, sanma ki iyileşeceksin; sanma ki bu bir dönem. sen hep salaktın zaten...
