ayrıca simyacı'da geçer. kendi güzelliğini her gün bir gölün sularında
seyretmeye giden yakışıklı bir delikanlı efsanesi olarak anlatılmıştır oscar wilde tarafından. bir de ondan dinliyoruz efenim:
bu delikanlı kendi görüntüsüne öyle vurgunmuş ki günün birinde göle düşüp boğulmuş. onun göle düşüp boğulduğu yerde de bir çiçek açmış. bu çiçege nergis adı verilmiş.
ama kendi yazdığı öyküyü böyle bitirmiyordu oscar wilde.
tatlı su gölünün kıyısına gelen orman tanrıçaları oreas' ların onu bir acı gözyaşı kavanozuna dönüşmüş olarak bulduklarını yazıyordu.
- neden ağlıyorsun? diye sormuş oreas' lar.
- narkissos için ağlıyorum diye yanıt vermiş göl.
- ne var bunda şaşılacak demiş bunun üzerine orman tanrıçaları.
bizler ormanlarda boşu boşuna onun peşinde dolaşır dururduk ama onun güzelliğini yalnızca sen görebilirdin yakından.
- narkissos yakışıklı bir genç miydi? diye sormuş göl.
- bunu senden daha iyi kim bilebilir ki? diye karşılık vermiş iyice şaşıran oreos' lar. her gün senin kıyılarına gelip sularına bakıyordu!
göl bir süre sessiz kalmış. sonra şöyle konuşmuş:
- narkissos için ağlıyorum ama onun yakışıklı olduğunu hiç farketmemiştim ben. narkissos için ağlıyorum çünkü sularıma eğildiği zaman gözlerinin derinliklerinde kendi güzelliğimin yansımasını görebiliyordum...
