"hiç aşık oldunuz mu? korkunç değil mi? insanı savunmasız hale getiriyor. göğüs kafesini delip kalbine giriyor, birileri içinize girip herşeyi karıştırıveriyor... yıllarca inşaa ettiğiniz savunma duvarları, tüm giydiğiniz zırhlar, hiçbir şey beni artık incitememez derken; bir aptal insan, diğerlerinden hiçbir farkı olmayan, aptal hayatınıza giriveriyor. onlara kendinizden bir parça veriyorsunuz. sesli bir şekilde istemiyorlar o parçayı. sadece bir gün gerçekten aptalca bir şey yapıyorlar, sizi öpmek veya gülümsemek gibi, ve hayatınız sizin olmaktan çıkıyor.
aşk rehin alıyor. içinize giriyor. sizi yiyip bitiriyor, karanlıkta ağlarken bırakıyor, kalbinize doğru giden yolu kazıyor. acıtıyor. hayallerde değil, aklınızda beyninizde değil. ruhunuzda, bedeninizdeki bir acı. içinize giriyor ve sizi parçalara ayırıyor.
