"behiç aşçı" ölmesin temennisiyle başlanılan sözlerin son zamanlarda sıklıkla söylenmesi, artık zamanın git gide onun sağlığını tehdit etmeye başladığını gösterir bize. acaba hangimiz yapardı onun ve ondan önce bu ugurda ölen 122 kişinin yaptığını diye düşündürür... ölüm orucunun 266. gününde kötüye giden sağlığı ve yaşamı, ağızlardan çıkacak bir kelimeye bağlı, insan hayatının kelimelere bağlı kalması bile ne kadar acı... yüzünde eksik etmediği gülümsemesiyle, tecrite karşı tepkisini bu uğurda ölmekle bağdaştıran behiç abi, kaybedeceğimiz 123. kişi olmasın.
ece temelkuran'ın ifadesiyle;
Birbirinin ölümüne "Oh!" çeken bir ülkede yaşamak,düşünün abiler, Avukat Behiç Aşçı ölüm orucunun 250.* günündeyken, sadece, "iki tarafı kilitli bir hapishane koridorunda üç kapının açılıp dokuz siyasi mahkûmun konuşabilmesi için ölürken" Adalet Bakanı'nın bir dakikalığına randevu vermemesi, bizim buna susmamız, düşünün bir, darbeyi sürdürüyor olduğumuz anlamına gelmez mi?
