yine eskisi gibi olacaktım. sessiz sedasız oturmayı bırakacaktım, çevremdeki insanları dinliyormuş gibi yapmayacaktım. artık kelimeler boğazımda dizilmeyecekti, aklıma geleni söyleyecektim. seni hiç tanımamış gibi davranacaktım, ismini duyduğumda bir yandan kalp atışlarımı başkalarının duymasına engel olacak, bir yandan da umursamıyormuş gibi görünecektim. beynimin tek bir hücresinin tek bir saniye bile seni düşünmesine izin vermeyecektim, aklımın iplerini nasıl saldıysam öyle toplayacaktım. yollarda seni aramayacak, senin bulunma ihtimalin olan yerlere yaklaşmayacaktım. hayat yeniden başlayacaktı, odam yaşanır bir yere dönüşecekti, belki içimden gelerek gülümsemeyi bile başaracaktım.
