edgar allan poe hikayelerindeki baş karakterler genellikle bu hastalığın pençesindedir (yazar burada yeşilçam moduna geçti). örneğin berenice isimli öyküsünde, hasta kuzeniyle sadece güzel dişleri için evlenmek isteyen bir adamı anlatır. ya da en ünlü öykülerinden biri olan kara kedi'de, kediye karşı saplantılı düşüncelere boğulan bir adamın hayatının "vay be, bir kedi yüzünden nerden nereye" dedirten boyuta gelmesini anlatır. kısaca bu hastalık saplantılılık halinin "mono" yani "tek" bir şeye karşı hissedilmesidir.
