4 sene önce, yüzüne bile bakıcak cesareti olmayan bir şerefsiz eliyle hayatına son verilen yazardı, insandı.
arkadaşlarla muhabbete dalıp saati kaçırmıştım. asansörde bahaneler buluyordum durumu kurtarmak için. kapıyı açtığımda hıçkırık seslerini duydum. televizyonun sesi hiç olmadığı kadar açıktı. hrant dink, agos, beyaz bere... o an anlamlandıramadığım cümleler. salona gittim, babam olacağını bildiği ama kabullenmek istemediği o gerçeği izliyordu televizyonda.
hrant dink, bir çocuk(!) tarafından sırtından vurularak öldürülmüştü.
katil aranıyordu, bulunuyordu ve bitiyordu herşey. ondan sonrası dipsiz kuyu..
