din, hangi din olursa olsun bir din, tarihte hiç bir topluluğu mutlak doğruluğa eriştirememiştir ki bunu nereden anlıyoruz çünkü örneği yok.
dinin, belirli kurallar ve belirli sınırlarla şekil almış olması, kurumsal bir yapısının olması, finans kaynaklarını oluşturması, sosyal çevreyi etkileme çabası gibi maddi ve dünyevi olan şeylere çok fazla tamah etmesi; tanrı inancı, varlık bilinci, felsefik ve metafizik düşünceler gibi insanın tamamen iç dünyasında olup biten ve günümüze kadar gelen dinlerde yalnızca tapınma, bağlanma, itaat kültürü ile hiç mi hiç bağdaşmayan "öz" inancın yakınından bile geçemeyecek kadar yapay olduğunu gözler önüne seriyor.
müslüman olmamak, hristiyan olmamak, pagan olmamak, adam olmamak... başka başka ?
önce düşün bakalım yaratıldın mı/fikrin yok mu ?
hiç bir anda duraksayıp "nerdeyim lan ben" deyip gökyüzüne, çevreye, bedenine, ruhuna bakıp ha siktir çekebildin mi ?
diyeceğim o ki, insan önce sadece kendisinin sahibi olduğu içindeki soru işaretlerine cevap vermeli, bu cevaplardan sonra kim bilir belki müslüman olmayı tercih edecektir, belki de güzel bir ateist...
