Gün, gece ve hatta gökyüzü..
Tüm silinmiş hatıralar ve tüm kabullenilmiş mantıksız acılarla dolu bu şehirden tekrar sesleniyorum sana..
Gittin; zaten gidecektin...
ve yanlızım kısacası.
Tüm hafızamın boşluk nöbetlerinde geliyorken bana hayalin, sen yokken saçmalayan tün ruhumla sana sesleniyorum.
Neden mi? inan bilmiyorum..
Bilmemezliğe vuruyorum tüm yollarımı,,, adeta kanıyorum her geçen martıyla sana...
ezanlarla kapanıyor gözlerim ve hatta açılmamasını bile diliyorum çocukça...
Sabahın ilk ışıkları karışırken senli uykuma, bir of ta benden gidiyor hesapsız..
kalbim artık yok gibi, ya da var mı ki?
umursamıyorum ve hatta gülüp geçmeyi marifet sayıyorum son günlerde...
Kıyametim hergün kopuyor buralarda.. inanmazsan, sor şurda duran küçük bibloya...
Şuurum günde 4 kez kapanıp gidiyor dizlerine.. Nerdesin..
Tüm baharlarımı ilaç kutularının arkasına saklamış hayat ve ben aciz, ve ben sadece zavallı yoluna..
Gün, gece ve hatta tüm gökyüzü..
Ya siz susun, ya da artık doğmasın güneş. Kalbimi acıtmasın tekrar keyfii...
Sitemlere kucak açan herkese selamlar söyleyin benden ve hatta ondan..
O mu? o değil...
sadece ben..
