korkularımı tatmin eden bir et parçası gibi yükseliyor yerden
küllü köküyle,
sararmı$ koltukaltlarında geceleri kentleri saran mavi ı$ık
ve nöbetçi bir sevgilinin keçe kalemle alelacale
yazılmı$, yarısı terden silinmi$ telefon numarası.
-öncesi, diye soruyorum, nefesim çürük kağıt kokuyor
-öncesi, tende durmazki... diyor, ben
ağustos böceği orospusuyum, çabuk unutulurum!
sayılarını yitirmi$ bir hedef tahtası gibi vücudu!
ağzına, karanlıkta, ta$a sarılı bir mesaj gibi dü$üyor
dudaklarındaki camı kırarak dilim...
tarz acemisiyim, a$k acemisiyim, dü$ acemisiyim.
on yedisindeyim:
-hikayen, diye soruyorum, gencim, geçmi$sizlikten ürküyorum,
-hikaye, hayatta durmaz ki... diyor, ben
ölümsüzlük bahanesiyim, çabuk kururum!
kadın, bu: kalçalarını yerle$tirirken kasıklarıma yeniden
ayın acımasızca çektiği çaresiz deniz suyuyum...
-deminki ilkti, diye fısıldıyorum, gülümsüyor.
-benimki son değil!
ilk'le son değil'in arasındaki bu delik de$ik gürültü
örtüyor o korkunç kerhanedeki 'ortodoks' görüntüyü.
arkada$lar dı$arda bekliyor.
hepsi annem.
ben erkek oldum.
gerisi sırra kadem.
