bilmeden, sormadan, ağlamadan
neredeyse eğiliyordum dumanla;
kasatura ve vals
cinnet ve raks
doğrulacaktı iyi iki ayağı üzerinde gömülü
durduğum yorgun buharlardan;
gümü$tüm.
gümü$tüm, bunu söylemi$ olmalıyım!
alüminyum bir el aynasıyla geçmi$ti çocukluğum
bakır bir boy aynasında bir asırlık kapris
ve ete, ve ete misafir gelen harcai duam
olgunla$ıp dökülmü$tü birer birer his his...
neden tekrarlanıyordum hiç deği$meden
hiç bilmeden, hiç sormadan, ağlamadan..
ölü doğmu$, sufli bir uzak akraba gibi
kabullenmi$tim
a$kı motosikletimin arkasına almayı;
gidiyorduk: otobandaydı
64 model maceram,
orada ucuz nefeslere çan
takmı$ yanlı$
hayvanlar,
bir öcü bir yalnızlık yapmak için
bir ikramı bir red saymak için
safdilli, orospu ve $effaftılar
onlar, lüzuma açtılar
onlar, mütevazılığa açtılar
onlar sıraya girip sırayla rahmimi açtılar!
rahmimde halayık cesetlerim
ve dört bir cihana kıvrak, me$hur böcekler götüren
rock-jazz ya da new wave kalbim
ya da kalbimin solo iktidarını elinden alan
me$gul mah$er kalmı$tı. Kazılmı$tım.
içimden tarihi bir intihardan başka bir$ey çıkmamı$tı!
gümü$tüm. ölmü$tüm. gömülmü$tüm.
sessizce. Bunu söylemi$ olmalıyım!
size kendimi akıtamadan gitmi$tim;
açık denize ula$amadan sürünerek kuruyan
asil bir ırmağın son asi damlasıydım,
kirpiğinizde kalmı$tım, tahakküme takılmı$tım,
yatağımdan derinliğinize dü$ememi$tim;
siz bir bardak suydunuz, ben en çok bundan korkuyordum
anneme sizi anlatmı$tım o kararmı$tı
dı$arı çıkmı$ içersini tabiata ihbar etmi$ti;
neden yine çöpadamdım hiç büyüyemeyen
hiç bilmeyen, hiç sormayan, hiç ağlamayan:
dört kez ağlamı$tım topu topu zaten:
birincisi, okumayı söküp çıkarttığım gündü zamandan,
ikincisi, ilk sertle$tiğim dirim, ah o mel'un çığlık,
sonrakini, söylemedem de olur,
son kere, gümü$ü i$ittiğim o körkaranlık!
bugün hep ağlıyorsam kızmayın
çünkü doğarken hiç ağlamadım ben!
bunu söylemi$ olmalıyım!
çünkü doğarken hiç ağlamaz ibneler!
ama, otobanda, sürerken 64 model maceramı
orada, zavallı $efkat misyonerleri
zavallı küçük yabancılar
zavallı kitapsız peygamberler
zavallı erk pezevenkleri, yani sizler,
aldırmayarak kasvetinizin hı$mına ve
kendinizden bile habersiz
kanatmaya ba$ladınız ricamı
cahilce, aptalca, önlemsiz!
ah ne yazık! ah ne yazık!
tatmin etmedi hırsınızı bir türlü
ölü ele geçirilmi$ a$k mektuplarım!
asla coplanmadı
kurduğunuz hayallere kalkan çükleriniz!
siz, virajsız yolların sözde usta sürücüleri!
siz, yoku$a$ağının kolaycı sözcüleri!
bilmeden, sormadan, ağlamadan
az daha eğiliyordum dumanla;
ben ananızın amıyım
haydi durmayın
sikin beni! ..