şu iki dizeyle aslında görünmeyen şeyleri çok net açıklamıştır teoman. teomana bağlanma nedenlerimden ikincisi.* normalde sözlerini dinleyince bazıları oluyor ki evet süper yazmış diyorum gerçekten beğeniyorum. sonra başımdan bir olay geçiyor bir daha dinliyorum ve sanki teoman ben o olayı yaşadıktan sonra şarkıyı tekrar kaleme almış da benim duygularımı katmış gibi geliyor. çok eski şarkılarını bile gün geçtikçe yeni anladığım, daha doğrusu anladığım değil de özümsediğim, oluyor. kimbilir daha, kaç ezbere bildiğim şarkısını hayretler içinde tekrar söyleyip vay be asıl kastedilen buymuş! diyeceğim. işte bu yüzden en çok teoman, işte teomanı tanımlamak; onu ilk sevme nedenim..
