aslında, gerçekten haklılık payı olan, anlamlı, tükürüklü ya da sabunlu eylemdir.
zorunlu tanım yapmak için söylemedim yahu, gerçekten bu bir eylemdir yani. hem de toplu katılım olması gereken, onurlu bir eylem.
evveli ankara'daydım ben, orda da çok geçmişti aklımdan... ankara'ya öyle apışırdı ki kar, amcıklar kıkırdar, buz tutardı resmen bekar taşşaklar. çok zor şartlarda geçerdi 14 şubatlar. bu yüzden ötürü erteledim hep, ulus'ta götü zor kurtardığım günü saymazsak tabii.
ama artık istanbul'da olduğumdan, kesin kararlıyım, yapacağım. 14 şubat akşamı, taksim'i beyaza boyayacağım hacım, sen beni tutamazsın, yıldızlar tutamaz, anlıyor musun?
nedir lan, nedir bu çektiğimiz? her 14 şubat'ta, sanki bir önceki günden daha farklıymış gibi, daha derin hissettiğimiz yalnızlık acısı.. nedir ulan?
el ele, kol kola, diz dize sevgililer. birbirlerine günler öncesinden hediyeler bakanlar.
-uzanamadığı ciğer hakkında beyanda bulunan kedi mode on- tamamen kapitalist sistemin insanlara dayattığı, imrendirdiği, manipüle ettiği bir çeşit piyasayı canlandırma, çaktırmadan sikme, kazıklama fantezisi ürünü olan bir gün değil mi olum 14 şubat? alla alla, yoksa biz bilmiyo muyuz sevgili bulmayı? ben asiyim arkadaşım, seni kandıran sistem, beni alamaz içine, onun ben amına koyayım böheheheüühühü. çok canım yanıyor lan, çok.
benimle aynı kaderi paylaşan bekar taşşak sahiplerini, benimle eyleme katılmaya çağırıyorum burdan.
gelin canlar bir olalım, 14 şubat'ta ağlayarak boşalalım...
