daha sıçtığın bok haliçe ulaşmadı. bu havalar ne. kıroyum ama para bende tarzı söylemle ezikliğini kusacaksan hoha derler adama, dallama.
köyde davarını satan şakirt, istanbula gelip tiyatro kapatması gibi durum. acınası hal. benim anlamadığım bu insanımsıların utanma duygusunu nasıl kaybettikleri. yazdıklarının sorumluluğunu içlerinde hissetmezler mi? insan bu kadar rezil olmayı insanlık adına hak etmiyor.
