aslında anlatılmaz yaşanır diye tarif edilen duyguların başında enstrüman çalmak gelir. nasıl tarif edilir ki ? nasıl anlatılır ? mesela bir tınıya ruhunu katmak hangi imgeyle anlatılabilir, çok duru, çok güzel, mükemmel ? her enstrumanın ayrı bir ruhu var, ben bağlamanın ruhunu, ruhumda hissedebilen biri olarak, o 7 telli herhangi bir ağaçtan yapılmış olan sazın aslında sadece çelik teller ve kütükten meyana gelmediğini, onun aslında maharetli ellerin ve çoşkulu bir yüreğin harmanıyla derde deva, ruha ilaç olabileceğinin farkındayım.
oynak bir bozkır havasında, mızrabı tellere taktıra taktıra aşağı yukarı oynatmak, bir deyiş te her mızrap vuruşunu isyana çevirerek asi bir küheylan gibi şah(a) kaldırarak, bir hoyratta, bir barakta, o telleri ciğerlere işleterek, bir halayda, bir horonda duyguyu kaybetmeden hızlanarak, bizi bizden alan, bizim değerimizdir bu ses.
aşıkların, ozanların topu, tüfeği, mitralyöüzüdür. ali ekber çiçek in deyimiyle telli kuran dır bağlama.
ve inanın bir insanın hayatına ırmak boyu huzuru verir bağlama çalmak.
