Devrimcilikte dayak yemek çok önemlidir. Onunla kişilik kazanırsın. Devrimci damarların kabarır.Polise ve Faşistlere karşı nefretin bilenir. Şimdi sade polis dayak atıyor. Eskiden öylemiydi? Sistem şöyle işler. Adamı çoğunlukla zorla veya ikna ile eyleme götürürsün. Ön safta sen varsın karşında polis. Polis seni dövmemek için uğraşır.adeta yalvarır. Sen bi punduna getirip polisin birine yumruğu çakarsın. ortalık karışır. Militanlar hemen sıvışır.Polis sempatizanları iyice bir sopadan geçirir. Sonuç: Sempatizanlar militan olmuş. Artık o nefretle istediğini yaptırırsın. Bir müddet sonra bu yaşam biçimi haline gelir. O yüzden masum öğrenci ne var yumurtada falan demeyin. O dayağı yemek için yumurta, olmadı, taş sopa ne gerekirse yapılır. Ben bütün bunları 12 eylülden önce yaşadım. Ama bir eylem ne kadar masum olursa olsun neye hizmet ettiğine bakılır. Bizim eylemlerimiz 12 eylül darbesinin olgunlaşmasına yani şu çok karşı olduğumuz faşizme hizmet etmiş. Sizin eylemlerinizin de neye hizmet ettiğini size bırakıyorum. Burnuma yine de bir cunta kokusu geliyor.
