dünyaya geldiğinde herkesle berabersindir.. herkes üzerine titrer.. büyürsün.. büyürsün.. büyüdükçe çevrendekilerde büyür.. sorunlarını sen çözmelisindir artık.. ne anneni ne babanı ne de abini çağırabilirsin.. arkadaşların vardır.. yüzlerce belki.. herbirinden bir çizik alırsın kalbine.. çizikler irili ufaklı olsa da yaradır neticede.. zaman geçer, artık kendine bir gelecek kurmalısındır.. okula gidersin, üniversite,iş.. hayatına birilerini sokarsın.. aşık olursun.. al bir darbede ondan.. sonsuzluk olacağına inanınırsın ama.. hüsran.. yaşlanırsın, çocuklarınla veya tek.. ölümler görürsün, zamansız.. ölümlerin hepsi zamansızdır ya zaten.. kapı her çaldığında gelecek sanmaktır ya ölüm.. yalnızlık nedir.. ölümün ta kendisidir.. ölüm, yalnızlaştırır insanı.. darbelerdir.. darbeler yalnızlığa iter insanı.. yalandır.. yalanlar yalnızlaştırır içini.. kalbindir.. kalbin yalnızsa, paylaşamazsın içindekileri..
