sadece özel anlarda farkına varırız yaşadığımızın. üşüdüğün bir anda sarıldığın sevgiline duyduğun aşkın ve geleceğe dair umutların bir olup seni ısıttığı bir an, ailenden birini kaybettiğin zaman cenazesinde kendini üzerine bıraktığın toprağın kokusunu hissettiğin ve ne kadar ölümlü olduğunu anladığın an, ölümüne yorgun ve terli olduğun bir anda kafana diktiğin biranın dibini gördüğün an. çok çeşitleri olduğunu düşünürüm bu anların, galiba mesele sadece bu anların farkında olmanı sağlayacak duygu yoğunluğuna erişebilmek.
