namaz kılmıştır elbette ama ilginç olan husus, şakirtlerin osmanlı hakkındaki fikirleriymiş. bunu görmeme vesile oldu bu son tartışmalar.
demek osmanlı devleti hiçbir emperyalist ideal taşımayan, islam dinini yaymak ve dünya halklarının ahiretini kurtarmak dışında hiçbir amaç gütmeyen; parada, pulda, kudrette, cariyede, içkide neyin gözü olmayan, namazında niyazında, herbiri sütten çıkma birer ak kaşık olan halifeler tarafından yönetilen sevimli mi sevimli bir masal diyarıymış bunların gözünde. islam dini en bi güzel şekilde yaşanırmış, o yüzden de bolluk-bereket eksik olmazmış bu diyardan. savaş ganimetleriyle falan hiç alakası yokmuş bu durumun. hele hele savaşılan halklardan bazı insanların esir edilmesi, cariyelerin padişahlarla halvet edilmeleri gibi şeyler asla söz konusu bile diilmiş. sonra atatürk denen bi deccal gelmiş. yüce halifelerimizin aksine atayistmiş. namaz kılmadığı yetmiyormuş gibi, üstüne üstlük içki bilem içermiş. tabii bu atayist yüzünden o eski günlerimizi mumla arar olmuşuz.
osmanlı, atatürk'ten yüzyıllar önce çöküş sürecine girmişmiş, toprak kayıpları başlamışmış; matbaa geç gelmişmiş; efendime söyleyim son padişahlar zevk ve makam düşkünlüğünden işgalci kuvvetlerle işbirliğinde bile bir sakınca görmeyen insanlarmış; atatürk ve beraberindekiler olmasa elde kalanlar da kaybedilecekmişmiş... bunların hepsi resmi tarih efendim, geçiniz.
