adamı piç gibi ortada bırakır. binbir zahmetle tanıdık birinin ev anahtarını ödünç çalıp, hatunu eve attıktan sonra, iki derin öpücüğün ardından ' ya doğru mu yapıyoruz acaba ' diye soran gözlerle karşılaşmak heves kırıcı. tabii halen kibarlığı elden bırakmamak gerek diye düşünüp canımın içi, böbeeem diye okşamak gerek diye düşünürsün ama nafile.. her şey kalır havada öylece.. o sana bakar, sen ona bakarsın..
