ee şimdi arkandan yazılacak mektuplarda mı vardı? hani şu gönderemeyeceğimi bildiklerimden, yırttıklarımdan, duygu karmaşasıyla ortaya çıkanlardan bahsediyorum. bir cesaret yazılır, sonra kırmızı ışıkları dikerler gözünün alabildiği yere... herkes duyarda, sen bilmezsin ya o yazılardan mı yazacaktım ben sana? başından bilmeliydik belkide sonumuz olmadığını, yada bunu bilmekten mi korktukta sığındık yalanlara? garip... bir sen bilmeyeceksin bunları ve bu böyle devam edecek. ben yine sessizce gelişini bekleyeceğim geldiğin ana kadar, ve sen gitmeni istediğimi düşüneceksin... çığlık mavisi sevinç beyazı gökyüzüne karışıp giden ben olacağım, odamda yalnızlaşan zamanı olduğu saniyede durduranda... sen bilmeyeceksin hiç bir zaman, bir büyüyse bu, bozulmamalı.
