yıllardır var olan bir kutuplaşma. yalnız kavramları doğru kullanmak lazım. dinci dediğiniz kesim aslında kafanız basmıyor belki ama adına "islamcı" denilen kesim. yani ortada dincilik falan yok, islamcılık akımı var. bu akımla atatürkçü kitle bir uzlaşma sağlayamadı. toplumdaki durumun sözlükteki yansıması da dünkü mesele değil, benim sözlüğü okumaya başladığım 3-5 yıl öncesinde bile gözlemlediğim bir mesele. sosyolojik açıdan bu kutuplaşmanın iyi analiz edilmesi lazım. yıllardır bu ülkede karşıtların mücadelesinden siyasi iktidarlar çıkıyor ya da çıkarılıyor ama kavgada taraf tutmayanların sayısı az olunca bu azlıktan da bir birleşme, kucaklaşma zemini çıkmıyor. karşı karşıya gelen tarafların konuştuğu dil de kurumların ve bürokrasideki yumuşak koltuk sahiplerinin etkinliğinden soyutlanamıyor. onların dahliyle sokak yönlendiriliyor, taraflar medyanın "yanlı" yayınlarıyla pozisyon alıyorlar. böyle olunca da içeride bir çekişme yaşanıyor. ideolojik farklılıklar yüzünden biz bu kavgayı yaşarken dünya başka şeyleri konuşuyor, başka meselelerde devreye giriyor ülkeler, devlet politikalarını daha etkin bir şekilde icraata döküyorlar. 2011 yılında bile kavga edecek bir şeyler bulabiliyorsak ve üstelik argümanlarımız çok komik olduğu halde bize normal geliyorsa tüm bu yaptıklarımız, yaşadıklarımız, gerçekten sorunluyuz. daha da kötüsü; sorunlu olduğumuzun farkında değiliz.
