senii çok seviyorum anne çoook..
belki içimden geldiği gibi anlatamıyorum bunu sana ama.. yokluğunda o kadar ıssızlaşıyorum ki... sanki bu dünyada yapayanlız kalmışım gibi..başka hiç kimsem yokmuş gibi hissediyorum.
bugün yine yoksun ya yanımda sesini duymak için telefonda saçmaladıkça saçmalıyorum.. anlamsız anlamsız gülüyorum.. aslında anlattıklarım hiç komik diğil ama ben senin sesini duyduğum için mutluyom. o yüzden gülüyorum sadece.. gelde diyemiyorum ama keşke gelsen.. gelsen ve bana bağarsan.. ben seni çok üzdüm anne, haladaha üzüyorum biliyorum. ama inan isteyerek yapmadım nolur inan. affet olur mu beni... küçüklüğüme ver...
biliyorum istediğin gibi bir evlat diğilim. çoğu şeyde anlaşamıyoruz, birbirimizi yiyoruz. ama sen yinede gitme be.. nolursa olsun hep burda ol. içerde varlığını bilim ben. gelip sana sırnaşabilim, sonuna kadar şımarıklık yapabilim, bana şevkat göster diye kucana uzanabilim... burda ol işte başucumda.. yanlızlığını al benim..
anne beni hiç bırakma..ben seni kıraksam bile bırakma beni..seni çook özledim.. çok kötüyüm anne..
