ya biz sami yen de neler yaşadık. o soğukta eserken hava, galatasarayımızı desteklemekten hiç çekinmedik. kar demedik. soğuk demedik. güldük , ağladık. tamam yeri geldi koltukta attık. haklısınız yanlıştır. ama biz o stadyumda büyüdük. yıkmasınlar orayı. müze olsun. türkiye futbol tarihinin en büyük başarılarına tanıklık etti o stad. evimiz orası bizim. metrobüsle her yanından geçişimde içimden haykırırım "her zaman her yerde , ali sami yen'de , en büyük sensin alemde" diye . ne anılarım canlanır her yanından geçtiğimde, adını duyduğumda. yıkmayın orayı. ama malesef bu isteğim imkansız biliyorum. yıkmak için her darbeyi vuracaklarında benimde yüreğime vuracaklar. **
edit: buna bile bir kusur bulan * arkadaşım. senin ali sami yen stadyumunda anın olmayabilir. galatasaraylı olmayabilirsin. ya da sevmeyebilirsin. ama gelip benim acıma, yasıma kusur bulamassın! ***
