bilir misin nasıl acı çektiğimi.. senin vurdumduymazlığının beni nasıl kahrettiğini.. birlikteysek eğer diğer insanlardan bir farkımın olması gerektiğini düşünüyordum.. gerçi var bi farkım, onları daha fazla umursuyorsun.. bense kahrolayım biteyim.. yavaş yavaş öleyim.. sana ulaşmak için uzun bi köprüden geçmem gerektiğini biliyordum, çok uğraş verdim.. artık adım atacak gücüm kalmadı.. sensiz mutsuz olacağımı biliyorum.. ne yazık ki zayıf düştüm.. vazgeçtim.. varsın başkaları geçsin o köprüden.. vageçtim senden sevgili.. aşkı tek başıma yaşayamazdım, yaşayamıyorum da.. hani elimden tutsan, sana gelecek yolları göstersen bana, koşa koşa geleceğim.. ne yapacağımı bilmeden değişmemi istedin.. ortada bırakıverdin beni.. gücüm kalmadı sevgili... senin uğruna kendimden bile geçmiştim... her koşulda yalnızım..
her an sensiz seni yaşamak nasıldır bilir misin sevgili... ağlamak istersin de o yaş bir türlü süzülmez gözünden... gece uyku girmez gözlerine... hiç birşey yapmadan, hatta yaşayamadan sade nefes alırsın... yaşamak denir mi buna..
yaşamaksa yaşıyorum sevgili... sensiz de yaşayacağım... amaç nefes almak değil mi zaten... senleyken de sensizken de aynıyım..
yaşarken ölmek buymuş sevgili, öğrettin bana..
