tanımadığınız bir insanın zihninizi meşgul etmesi pek hoş değildir. kontrolünüzü yitirdiğinizi hissettirir size.
girizgahla alakalı kişiyle bir arkadaş grubunda karşılaşmış ve hiçbir şey yapmamışken iğneleyici laflara, terslemelere, tehditkar bakışlara maruz kalmıştım. ondan hiç hoşlanmadığımı defalarca kendime tekrar etsem de aklımdan neden çıkaramadığımı anlayamıyordum.
120 dakikada sınırlı kalan güzel tebessümler hayatımın yakınından geçmeyecek mi diye düşündüğüm birgün yolda yürürken ufak bir dikkatsizlik sonucu yere kapaklandım. ulan rezil olduk diye hayıflanırken bir el uzandı. başımı kaldırıp baktığımda ufak bir şok yaşadım. o karşımdaydı. üstelik bu şehirde yaşamıyordu bile. başımı da çarpmadım hayal mi görüyorum diye düşünürken elini tuttum ve ayağa kalktım. konuşmaya başlayınca o ve ben büyülü sesini duyunca bir hayalin yanıltıcı halüsinasyonlarında gezmediğimi idrak ettim. biraz önce yere düşen birisi için fazla sırıttığımı fark ederek hemen toparladım kendimi. daha önceki karşılaşmamızdaki gibi iğleyici sözler yoktu. Yerine kalbimi yerinden çıkaracak şiddette bakışlar ve gamzeleri vardı. bu andan sonrası ise bana kalsın izninizle.
