nazım hikmet ran

entry2956 galeri video22 ses1
    122.
  1. 1902 de doğdum
    doğduğum şehre dönmedim bir daha
    geriye dönmeyi sevmem
    üç yaşımda halep te paşa torunluğu ettim
    on dokuzumda moskova komünist üniversite öğrenciliği
    kırk dokuzumda yine moskova da tseka-parti konukluğu
    ve on dördümden beri şairlik ederim
    kimi insan otların kimi insan balıkların çeşidini bilir
    ben hasretlerin
    kimi insan ezbere sayar yıldızların adını
    ben hasretlerin
    hapislerde de yattım büyük otellerde de
    açlık çektim açlık grevi de içinde ve tatmadığım yemek
    yok gibidir
    otuzumda asılmamı istediler
    kırk sekizimde barış madalyasının bana verilmesini
    verdiler de
    otuz altımda yarım yılda geçtim dört metre kare betonu
    elli dokuzumda on sekiz saatta uçtum pırağ dan havana ya
    lenin i görmedim nöbet tuttum tabutunun başında 924 de
    961 de ziyaret ettiğim anıt kabri kitaplarıdır
    partimden koparmağa yeltendiler beni
    sökmedi
    yıkılan putların altında da ezilmedim
    951 de bir denizde genç bir arkadaşla yürüdüm üstüne
    ölümün
    52 de çatlak bir yürekle dört ay sırtüstü bekledim ölümü
    sevdiğim kadını deliler gibi kıskandım
    şu kadarcık haset etmedim şarlo ya bile
    aldattım kadınlarımı
    konuşmadım arkasından dostlarımın
    içtim ama akşamcı olmadım
    hep alnımın teriyle çıkardım ekmek paramı ne mutlu bana
    başkasının hesabına utandım yalan söyledim
    yalan söyledim başkasını üzmemek için
    ama durup dururken de yalan söyledim
    bindim tirene uçağa otomobile
    çoğunluk binemiyor
    operaya gittim
    çoğunluk gidemiyor adını bile duymamış operanın
    çoğunluğun gittiği yerlere de ben gitmedim 21 den beri.
    camiye kiliseye tapınağa havraya büyücüye
    ama kahve falına baktırdığım oldu
    yazılarım otuz kırk dilde basılır
    türkiyem de türkçemle yasak
    kansere yakalanmadım daha
    yakalanmam da şart değil
    başbakan filan olacağım yok
    meraklısı da değilim bu işin
    bir de harbe girmedim
    sığınaklara da inmedim gece yarıları
    yollara da düşmedim pike yapan uçakların altında
    ama sevdalandım altmışıma yakın
    sözün kısası yoldaşlar
    bugün berlin de kederden gebermekte olsam da
    insanca yaşadım diyebilirim
    ve daha ne kadar yaşarım
    başımdan neler geçer daha
    kimbilir

    (bu otobiyografi 1961 yılı 11 eylül ünde doğu berlin de yazıldı.)

    işte bu şekilde hayatını özetleyen, memleketine hasret kalmış, büyük türk şairi...
    7 ...