12 sene önceydi sanırım, sonbahar ayları, ortaokula yeni başlamıştım. karnemde gelen takdir belgesinin mükafatı olarak bilgisayar...
annemin ertelemeleri sonucu yaz tatili sonu alınıyordu, yada benim daha bilmediğim maddi imkansızlıklar...
nasıl bir hevesse bendeki, rüyalarımda kendimi monitörde falan görüyorum ama sonunda alındı bilgisayar. eve geleceği gün babam beni sokağın başına yolladı, apartmanı bulamazlarsa kaparsın adamları diye. heyecan içinde sabah çıktım dışarı. yağmur yağıyordu, caddenin başında kaç saat bekledim hatırlamıyorum. sırılsıklam olmuş, ümidini yitirmiş halde eve döndüm.
tuhaf olan şu ki eve zor girdim...
bütün mahalle arkadaşlarım, komşu kadınlar vs. tanımadığım insanlar evde...
meğer ben beklerken adamlar - hafızası 13 gb olan - bilgisayarımı getirmiş, bide araba yarışı mı ne yüklemişler herkes sırayla oynuyor...
