bende memleket fetişi yaratan filmlerden biri oldu eyvah eyvah.. bu trakyalılık hususu , zaten gurbete gidince iyice kendini göstermeye başlamıştı bende.. misal , yurtışında bi türk görüp bi de edirneli olduğunu öğrenince ona koşulsuz duyduğum güven ve sevgi , kendimi ne kadar mantıklı gerekçelerle dizginlemeye çalışsam da bi türlü geçmedi.. ben de artık koyverdim..
trakyalıları diğer insanlardan daha çok seviyorum.. kendimi onlara daha yakın hissediyorum.. bu demek değil ki , gidip bi angaralıyı vurucam ama bi ankaralıyla asla paylaşamayacağım hisler varmış gibi geliyor bana..
eyvah eyvah ilk çıktığıında çocukça bi kıskançlıkla , ben bu filmi trakyalı olmayan bi dolu adamla aynı salonda izlemem demiştim.. ben trakyalılarla gülerken güzel ama eyvah eyvahta sanki benle değil , bana gülüyolarmış hissi oluşmuştu bende..
o yüzden ikincisini de izlemeyeceğim..
işte insan böyle bi canlı.. biraz koyversem kendimi , bi kaç kadeh daha içsem kimbilir içimden nası canavalar nası faşistler çıkıcak..
bu arada edirnelilere de selam ederim.. diğerlerine etmem..
