tozlu bir sınıf ve hiç tanımadığım insanlar. sessizliğime çekilip öylece seyrediyorum etrafı. herkes yeni olmasına rağmen hemencecik kaynaşıvermiş. ama ben biraz uzak durmak istiyorum kalabalıktan. sınıfın belli yerlerinde grup grup toplanmış insanlar ve birbirlerini tanımaya çalışıyorlar. kafamı sola çevirdiğimde benim gibi birini fark ediyorum, kalabalıktan uzakta öylece seyreden. hafifçe gülümsüyorum, o da bana tatlı bir tebessümle karşılık veriyor. taburemi elime alıyor ve yanına gidip oturuyorum. konuşmaya başlıyoruz. fight clup tan girip karadenizden çıkıyoruz. tam 2 saat boyunca konuşmuşuz hiç farkına varmadan. daha tuhaf olanı iki ayrı şehirde yaşayan iki farklı insan aynı olayların türevlerini nasıl yaşar?! bizi o sınıfta buluşturan sebepten tutun da, gölgesiyle ışığımızı emen kara bulutlara kadar herşey bir hayatın ikiye bölünmesi gibiydi. şanslı olan ben, o gün en iyi arkadaşımla tanışmıştım. okulun ilk günü benim için ayrı bir zaferin başlangıcıydı. taburemi iten güce teşekkür ediyorum.
