bir anda olan bişey. kızla olan geçmiş, hafızada kapladığı yer falan... hiçbir manası kalmıyormuş. adını duyduğunda irkilmiyormuş insan artık; hatta hiç beklenmedik bir anda çıkıp geldiğinde bile oralı olmayabiliyormuş. aylar boyunca methiyeler düzülen saçlarına, gözlerine, dudaklarına baktığında ne kadar sıradan olduğunu görebiliyormuş insan. çok mükemmel bir hismiş.
"birden nasıl oldu bu?" diye sorduğunda kendi kendine insan daha iyi bir farkına varıyormuş: aslında sebepsiz değilmiş bu soğuma; zaten sevmek için hiç bir neden yokmuş.
ve iki günde morali yerine gelebiliyormuş insanın. iki haftada da geçmiyormuş o moral falan. insan değişik.
