bugün geçirdiğim gündür.aslında mesainin sabah evden dışarı çıkmakla başladığını öğreten de gündür ayrıca.iş yeriniz uzaksa insan seli arasından sıyrılıp zafer kazanmış edasıyla metrobüse binmenizle ilk sınavınız başlar.Neyse ki 09.00 civarı işte olunmuştur yalnız; tanışma ,selamlama faslı stresli ve çok heyecanlı olur.Herkesle mesafeli olunup az çok kişier hakkında fikir yürütülür.sonra işi öğrenme faslı başlar.elde kalemler kağıtlar bi yandan not tutulup bi yandan ekran takip edilir bitmek bilmeyen soru ve cevaplarla aslında işin en zorlu süreci atlatılmış olur. iş bi taraftan öğrenilirken bir taraftan da boş boş etrafa bakılıp insanların nasıl canla başla çalışmasına imrenilir "acaba bende onlar gibi olabilecek miyim?" soruları kafaya takılır.ve yorgunluktan bitmiş şekilde karmakarışık duygularla eve dönülür..
