yönetmen Alejandro Gonzalez inarritu imzalı 2000 yılı yapımı birbiri içine geçmiş ve tek bir noktada kesişen hayatları anlatan oldukça başarılı ve bir o kadar da uzun bir drama. inarritu o kadar güzel bir
matematikle işi sinemaya aktarmış ki, ilk bölümde bir iki dakika yer alan kişi filmin sonunda esas kahraman oluyor, filmin başında esas kahraman olansa filmin sonunda figuran oluyor. bu anlamda çok başarılı.
Manken kızın bacağını kaybettikten sonra eve gelmesi ve boş duvarı görmesi
sakallı dayının iki üvey kardeşe ne haliniz varsa görün deyip silahı ortaya bırakması
ve bir umutla otogarda abisinin karısı bekleyen octavio nun ağlamaya başlaması
akıllarda kalan sahneler...
