çok garip. yani nasıl anlatmalı nereden başlamalı?
ya ben köreldim, yılların getirdiği bir hantallık yapıştı zihnime ya da gerçekten baltayı bu kez cidden taşa vurdum, vurmak üzereyim, vurabilirim ya da tamam vurdum!
kendimi o kadar sıkıcı buluyorum ki kendim gibi davranmak sıkıyor ruhumu, tahammül bile edemediğimden, pamuk şeker tadında eski beni sürüyorum hep ortaya, aman ne cici kızım değil mi? bu iyi mi onu bile tam bilemiyorum.
şu havada topları üfleyerek tutan bir oyuncak var, orada ki kırmızı top ben oldum. ama kim o düğmeyle oynuyor, tam havada efilderken, birden yerde buluyorum kendimi. sonra yine efil efil, püfür püfür.
noluyor beee?
