Soyunun insanlar
Medeniyetin terli koynundan çıktım soluk soluğa..
Zaten hüznümden başka bir şey giymedim ki. Bilmem kaç asır geriden geliyorum...
Üryan..
Siz tanımadıklarım, korkmayın..
Hiç bir kumaş örtemez üryan düşleri
Buğulu bakışlardan
Masum düşüşleri..
De ki
En mahrem yer değil mi ki gözler..
Onlarla sevişir burda hüzün
Onlarla çoğalır
Onlarla gömülür
Etimin çatlağında gizler..
Dedim ya
Soyunun kendinize
Ödünç vereceğim ellerimi
Size..
Tanrı azad etti karanlığın çocuklarını
Ki hiç bir günah büyümedi
Çıplaktı toprağın titreyen gözleri.
Geçmiş aşkların hüznünden göz yaşı biçtim sizlere.
Ey sizler
