yıldırım demirören'in karısı olması ondan nefret etmem için yeterli bir sebepken, elazığ'daki depremzedeleri ziyaret edişi ve forma, top vs dağıtışı ile kalbimi fethetmişti. sadece iyi şeyler yaptığımda "babamın kızı" olmam gibi, bu olaydan sonra hanımefendiyi beşiktaşlı duruşuna yaraştırdım sonunda. dogru yolda emin adımlarla ilerliyor. kocasını da dizinin dibine alacak bir gün biliyorum.
