eskiden sevgili olmak gayet zahmetli bir işti. (bkz: büyükbabam) rivayet edildiği üzere eskiden sevgili olmak, nişanlı olmak demek sevdiceğini neredeyse hiç görememek demekti. baba kızıyla görüşülmesine izin vermez, sevgili ya da nişanlı erkek babanın olmadığı zamanlarda eve gizlicene gider ya da baba evdeyse ağaçlara tırmanır, evin damına çıkar, üst katın balkonundan sarkar ve hasret giderirdi bal böceğiyle. eh tabii kazalar da kaçınılmaz olur böyle durumlarda, bu operasyonlardan bir iki sıyrıkla kurtulmak büyük bir iştir. eskinin o herkesin birbirini tanıdığı mahallelerde sevdiceğinle el ele yürümekde neymiş? böyle bir şeyin ihtimali bile söz konusu değildir. bakkal hüseyin görür, kasap hayri fısıldar, manav cemal duyar ve sonra tüm ev halkı duyar olan kızcağıza olur, evden çıkmama gibi yasaklar bir bir sıraya dizilir velhasıl hayat bir süreliğine zindan edilirdi.
