Tatlı karmaşıklığından fırlatıyor
dokunaklı çiçeklerini Haiti,
bakımlı bahçelerini, ihtişamın
binalarını; denizi,
karanlık bir ata gibi beşikleri
tenden ve yerden oluşan onurunu.
Toussaint L'Ouverture bağlıyor
bitkilerin mutlak hükümdarlığını,
zincire vurulmuş o majestelerini,
davulların tok seslerini,
ve saldırıya geçiyor, yolları kesiyor, tırmanıyor,
emrediyor, kovuyor düşmanı ve davet ediyor inadına
doğuştan hükümdar gibi,
ta düşene dek O karanlık
ağa ve götürülene dek denizler ötesine,
yerlerde sürünmüş ve ayaklar altında ezilmiş
geri dönen halkı gibi,
fırlatıldı soğuk depolara ve mahzenlerin
saklı ölümüne.
Ne ki Ada'da kayıyor kayalar,
konuşuyor saklanmış dallar,
umutlar gönderiliyor,
yükseliyor kalenin duvarları.
özgürlük senin ormanın,
benim kara kardeşim, saklıyor
senin sonsuz acının anısını:
geçmişin kahramanları
senin sihirli köpüğünü korusun.
